24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
32.
33.
34.
35.
36.
37.
38.
39.
40.
41.
42.
43.
44.
45.
46.
1.தட்சனையால் கொச்சையான
புனிதம்...
திருமணம்.
2.வானவீதியில்
கண்டன ஆர்ப்பாட்டம்...
கார்மேகம்.
3.கோடையில் வழிந்தோடும்
வற்றாத ஜீவநதி...
வியர்வை!
4.நிறைய முகங்கள்
பெயர் தெரியாமல்
இதயப் புகைப்படத்தில்!
5.ஆறறிவு கொண்ட
மிருகம்...
மனிதன்.
6.ஒளிரும் மகிழ்வில்
ஆனந்தக் கண்ணீர்
எரியும் மெழுகுவர்த்தி!
7.அழகிப்போட்டியில் வெற்றியோ
புல்லாள் தலையில்
பனித்துளிக் கிரீடம்.
8.காமனோடு காலன்
உருவாக்கிய கூட்டணி...
எயிட்ஸ்!
9.தன் வயித்தெரிச்சலை
காட்டுது புகைச்சலாக...
அடுப்பு.
10.மற்றவர்களின் தேவைக்காக
நாள்தோறும் உயிர்துறக்கிறது
தினசரி நாட்காட்டி.
11.தரிசாய் ஆவது
இவர்களது வாழ்வும்தான்
முதிர்கன்னி.
12.தூசு தட்டப்படாமல்
ஏக்கத்தோடு நூலகத்தில்
புத்தகங்கள்.
13.நிலவாளின் களியாட்டத்தில்
சிந்திய பழரசம்
பனித்துளிகள்!
14.இளந்தளிர்களுக்கு
வழிவிட்ட தியாகிகள்
சருகுகள்.
15.நவீன உலகில்
தொலைந்துபோன வார்த்தை
மனிதம்.
16.மனிதர்கள்
இரையாகிப் போனார்கள்
இலவசங்களுக்கு.
17.ஜனநாயகக் கடமை
ஜனங்களுக்கு தொந்தரவு
தேர்தல்!
18.கொலைக் குற்றவாளிகளே
பொது இடங்களில்
புகைப்பவர்களும்!
19.காற்றில் கரைவது
புகை மட்டுமல்ல
உயிரும்.
20.இருப்புப் பாதையெங்கும்
அட்டைப்பூச்சி...
இரயில்கள்.
21.பள்ளி மைதானங்கள்
கவலையில் குழந்தைகள்
விடுமுறையில்!
22.பூங்காக்கள் மகிழ்கிறது
குழந்தைகளின்
குதூகலத்தில்.
23.கருவறைக்கு
இரும்புக் கதவு
கடவுள் சந்நிதி.
24.நாடிருந்தும்
நாடோடிகளாய்
ஈழத்தமிழர்.
25.காட்சிப் பிழைகளாய்
காவியத் தமிழர்
ஈழதேசத்தில்.
- சுகன்யா ஞானசூரி,
ஜன்னல் திறந்தவன் எட்டிப் பார்க்கப்படுகிறான்-வைகறை
ஒரு வாசிப்பாளனின் பார்வையில்.....
கவிஞர் வைகறை அண்ணன் அவர்களுடனான எனது அறிமுகத்தை முதலில் சொல்லிவிட்டு நூலின் உள்ளே செல்வதே உசிதமாகும்.
ஆகத்து (07/08/2015) மாதம் 7ம் திகதி கவிஞரும் எனது நண்பருமான ஈழபாரதி அவர்களது இரண்டு நூல்கள் வெளியீட்டு விழாவிற்கு சென்றிருந்தேன். அப்போதுதான் நண்பர் ஈழபாரதி கவிஞர் வைகறை அண்ணன் அவர்களை அறிமுகம் செய்து வைத்தார். அவர் நீண்டகாலம் என்னோடு பளகியவரைப்போல் கதைத்துக் கொண்டிருந்தவர் சட்டென்று ஒரு நூலை கொடுத்து இதை வாசித்து உங்கள் அனுபவத்தை சொல்லுங்கள் என்று கொடுத்ததே ஜன்னல் திறந்தவன் எட்டிப் பார்காப்படுகிறான் கவிதை தொகுப்பு. மிக நேர்த்தியான வடிவமைப்பு.
நூலைப் பற்றி...........
ஜெய்குட்டி தான் இந்த நூலின் அத்தனை கவிதைகளிலும் நாயகன். ஒவ்வொரு கவிதையிலும் ஜெய்க் குட்டி நம் இல்லத்து குழந்தையாகவே வலம் வருகிறான் கவிதைகளை வாசித்து முடித்த பின்னரும். ஒவ்வொரு வீட்டிலும் நிரல்யா (என் செல்ல மகளது பெயர்), நவீன், தமிழ் என ஜெய்குட்டி போல் வாழ்ந்து கொண்டுதான் இருக்கிறார்கள். ஆனால் எல்லாராலும் குழந்தைகள் கொண்டாடப் படுகிறார்களா என்றால் இல்லை என்பதே பதிலாக இருக்கும். குழந்தைகளை கொண்டாடச் சொல்கிறது இந்த நூல். குழந்தையின் பிறந்த நாளைக் கொண்டாடும் நாம் குழந்தைகளை கொண்டாட மறந்து விடுகிறோம் என்பதை ஒவ்வொரு கவிதையும் உணர்த்திச் செல்கிறது.
குழந்தை இலக்கியம் படைக்கும் எத்தனை கவிஞர்கள் தம் குழந்தைகளை பாடியிருகிரார்கள்? தம் மகனை இந்தக் கவிதைகளினுடாக வைகறை அண்ணன் கொண்டாடிவிட்டார் என்றால் மிகையில்லை. இந்த தொகுப்பு நவீன குழந்தை இலக்கியம் என்பதும் சரியே.கவிப் பேராசான் மீரா அவர்களுக்கு அடுத்தபடியாக தம் பிள்ளையை பாடிய கவிஞர் என்ற பெருமை பெற்றுவிட்டார். பிள்ளைகளைக் கொண்டாடும் பெற்றோராக இருந்தால் நிச்சயம் பிள்ளைகள் பெற்றோரைக் கொண்டாட மறக்க மாட்டார்கள்.
கவிதைகளைப் பற்றி.....
தூத்துக்குடி மாவட்டத்தை பிறப்பிடமாகக் கொண்டு தற்போது புதுக்கோட்டை மாவட்டத்தில் வசித்து வரும் கவிஞர் கொஞ்சக் காலம் தருமபுரியின் ஒரு மலைக் கிராமத்தில் ஆசிரியராக பணியாற்றி இருக்கிறார். அந்த சூழல் அவரது ஜெய்க் குட்டிக்கு ஒவ்வாமையை கொடுத்திருக்கிறது. அதில் எழுந்த வரியாகவே நான் இதைப் பார்க்கிறேன். நுழை வாயிலேயே நம்மை ஆவலோடு அடுத்த பக்கத்தை புரட்ட வைக்கிறான் ஜெய்க் குட்டி. கவிஞர் இங்கேயே வெற்றி பெற்றுவிட்டார்.
அடர்வனம்
உள்நுழையத் தயங்கும் ஜெய்க் குட்டி
புரட்டுகிறான் அடுத்த பக்கம்.....
கூண்டுக் கிளியை திறந்துவிட்ட ஜெய் குட்டி மகிழ்ச்சியில் பறவை பறந்த வானத்தை பார்த்து புன்னகைக்கிறான். ஜெய் குட்டியின் பார்வையின் விசாலத்தை கவிஞர் அழகாய்ச் சொல்கிறார்,
முற்றத்திலிருந்து
வானம் பார்க்கிறான்
அங்கே
விரியத் தொடங்கியிருந்தது
அவன் புன்னகைக்கும் ஒரு சிறகு.....
வண்ண மீன்களைப் பார்த்து இரசிக்கும் ஜெய் குட்டியின் கண்களை தொட்டிக்கு அப்பால் இருந்து பார்க்கும் கவிஞர் இப்படி விவரிக்கிறார்,
எனது வண்ணமீன் தொட்டிக்குள்
இன்னும்
பயணித்துக் கொண்டுதானிருக்கின்றன
கூடுதலாய் ஒரு ஜோடி
கருப்பு வெள்ளை மீன்கள்!
குழந்தைகளுக்கு மிகவும் பிடித்ததே உப்பு மூட்டை சுமத்தல் மற்றும் யானை சவாரி. அதிலும் தந்தையின் முதுகில் யானைச் சவாரி எவ்வளவு மகிழ்வைத் தரும் அந்தக் குழந்தைக்கு. ஜெய் குட்டியும் அப்படித்தான் சவாரி செய்கிறான். வலியெடுத்த தந்தையின் காலுக்கு ஜெய் குட்டியின் அன்பு முத்தமே வலி நீக்கும் மருந்தாகிறது,
யானை ஏறி மகிழ்கிறான்
என் முட்டி வலிக்க வலிக்க,
நிறைவாய் வைக்கிறான் முத்தமொன்றை
என் வலியின்மேல் மலரென.
கவிஞரின் கவிதை தாகத்தை இந்த ஜெய் குட்டி இப்படிக் கிளறிக்கொண்டே இருக்கிறான் பாருங்கள்,
புரட்டிக் கொண்டிருந்தான் ஜெய்குட்டி
ஒரு புத்தகத்தை.......
........... ...................
ஓடிவரும் ஜெய்குட்டியை
வாரியணைத்து முகர்ந்து பார்க்கிறேன்
எழுத்துகளின் வாசனையை
இன்னும் சில கவிதைகளுக்காக!
குழந்தைகளின் உலகம் விசித்திரமானது, விசாலமானது, ஒளிவு மறைவற்றது. அவர்களது உலகை நாம் உணரத் தொடங்கி விட்டால் அதை விட்டு வெளிவர மனம் ஒப்பாது. ஜெய்குட்டியின் தோழி ஜெனி. ஜெனி குடும்பம் வீடு மாறிய பின்பு வேறொரு குடும்பம் அங்கு குடியிருக்க வருகிறது. வந்த குடும்பத்தில் குழந்தை இல்லை. எப்படி ஜெய்குட்டி எதிர்கொள்வான்? கனக்கும் வரிகளால் கவிஞர் அதை தருகிறார்,
இனி ஜெய்குட்டிக்கு அதிகரிக்க கூடும்
பக்கத்து வீட்டின் தூரம்....
குழந்தைகள் கேட்கும் கேள்விகளுக்கு பெரும்பாலும் பதில் சொல்ல முடிவதேயில்லை. அப்படித்தான் கவிஞருக்கும் ஒரு அனுபவம் நிகழ்ந்திருக்கிறது,
பதில் சொல்லத்
தாமதப்படுத்துவதன் மூலம்
தள்ளிப் போட்டுக் கொண்டிருக்கிறேன்
ஒரு தோல்வியை.......
குழந்தை அன்பாய்க் கொடுக்கும் முத்தங்களில்தான் எதனை எதனை இன்பம். நம்மை நாமே மெய் மறந்து விடுவோம். கவிஞரும் அப்படித்தான் இரண்டு முத்தங்களை வாங்கியதில் வானமாகவும் கடலாகவும் நிறைவாகக் கவிதையை முடிக்கிறார்,
நிறைந்து கிடக்கிறேன் நான்
பாதி கடலாகவும்;
பாதி வானமாகவும்;
இரண்டே இரண்டு முத்தங்களால்.
ஜெய்குட்டி கவிதைகளால் மனதை நிறைத்து விடுகிறான். குழந்தைகளைக் கொண்டாடுவோம் வாருங்கள். என் நிரல்யா குட்டியை கொண்டாட நான் கிளம்பிவிட்டேன். நீங்கள்?
ஆசிரியர்: வைகறை
வெளியீடு: பொள்ளாச்சி இலக்கிய வட்டம்,
பிள்சின்னாம்பாளையம்,
சமத்தூர்-642123,
அழைக்க: 90955 07547; 98422 75662.
விலை: ரூபாய் 50/=
ஆசிரியரின் பிற படைப்புகள்: ஒரிஜினல் தாஜ்மஹால்(2008)
நிலாவை உடைத்த கல் (2012)
இது இவரது மூன்றாவது கவிதைத் தொகுப்பு.
நந்தலாலா.காம் எனும் இணைய இதழையும் நடத்தி வருகிறார்.
தினசரி செய்தித் தாள்களை விரித்தாலே வீட்டில் தனியாக இருந்த மூதாட்டி கொலை, குழந்தைகள் கடத்தல், பெண் கற்பழித்துக் கொலை, குடும்பத் தகராறால் கணவன் மனைவி தற்கொலை, பக்கத்து வீட்டு பெரியவரால் சிறுமி பாலியல் பலாத்காரம், முதியோர் இல்லங்கள் அதிகரிப்பு மற்றும் கொள்ளையென அன்றாட வேலைபோல் நடந்தவண்ணம் இருக்கிறது. இதற்கெல்லாம் என்ன காரணம்? யாரும் சிந்திப்பதற்கு நேரம் இன்றி (நமக்கு நாமே ஏற்படுத்திக்கொண்டு) பணம் எனும் ஒற்றைப் புள்ளியை நோக்கி அங்கலாய்த்து ஓடிக்கொண்டிருக்கிறார்கள்.
பதினைந்து இருபது வருடங்களுக்கு முன்பெல்லாம் இதுபோன்ற நிகழ்வுகள் அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாய்தான் நிகழ்ந்தன. ஆனால் இன்று அப்படியா? இந்த செய்திகள் வராத செய்தித் தாள்களின் விற்பனை படுத்துவிடும் என்பதே உண்மை. ஊடகங்களும் தம் பங்குக்கு குடும்பத்தின் மாண்பை வளர்க்காமல் நடு வீட்டில் சிதைக்கும் வேலைகளையே செய்து கொண்டிருக்கிறது. குடும்பத்தின் ஸ்திரத்தை நிலை நிறுத்த வேண்டிய கனவான்களோ மதுபானக் கடைகளில் மயங்கிக் கிடக்கிறார்கள்.
கூட்டுக் குடும்பம் எனும் கூடு சிதைவுற்றதின் விளைவு...... மேற்சொன்ன காரணங்கள் உருவாக்கம்.....
வரலாறு நெடுகிலும் கூட்டுக் குடும்ப அமைப்பையே கொண்டு வாழ்ந்த தமிழ்ச் சமூகத்தில் தனிக் குடும்ப அமைப்பு வெள்ளையர் ஆதிக்கத்துக்குப் பின்னாலான நவீன காலத்தில், அதிலும் குறிப்பாக நகர்மயமான சமூகத்தில்தான் ஏற்பட்டது எனச் சமூகவியலாளர்கள் குறிப்பிடுகின்றனர்,(பொ. வேல்சாமி, காலச்சுவடு). தமிழ்ச் சமூகம் மட்டுமே பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாக கூட்டுக் குடும்பத்தை கட்டிக் காத்து வருகிறது. மேலை நாட்டு நாகரிக மோகத்தில் நாம் நம்மைத் தொலைத்து விட்டதின் விளைவு கூட்டு வாழ்வு அழிவின் விளிம்பில். வெளிநாடுகளில் 80 விழுக்காடுகளுக்கும் அதிகமாக கூட்டுக் குடும்ப வாழ்வு சிதைந்து விட்டதாகவும், தனிக்குடும்பத்தில் கவனிப்பாரற்று இருக்கும் சிறார்கள் பயங்கரவாத செயல்களுக்கு தம்மை இட்டுச் செல்வதாகவும் ஆய்வு முடிவுகள் அதிர்ச்சி தருகின்றன.
"கூடி வாழ்ந்தால் கோடி நன்மையென" நம் முன்னோர்கள் சும்மாவா சொன்னார்கள்? உணவுச் சங்கிலியில் எதாவது ஒன்றில் பழுது ஏற்பட்டாலும் சூழலியல் மாற்றம் ஏற்படும் என்பதைப் படித்தவர்கள் கூட்டுக் குடும்பச் சங்கிலியை உடைத்துவிட்டுச் செல்வது சரியல்ல. அம்மா, அப்பா, தாத்தா, பாட்டி, அண்ணன், தங்கை, அக்கா, தம்பி, மாமா, அத்தை, சித்தி, சித்தப்பா, பெரியம்மா, பெரியப்பா என தமிழ் சமூகம் உறவுகளால் பிணைக்கப்பட்டது. அதனால்தான் "தம்பி உடையான் படைக்கு அஞ்சான்", மாமன் உடையான் மலைக்கு அஞ்சான்" போன்ற பல பொன்மொழிகளை வழங்கிச் சென்றார்கள் நம் முன்னோர்கள்.
குடும்பம் என்றால் சண்டை சச்சரவுகள் இருக்கத்தான் செய்யும். அவற்றை அலசி ஆராய்ந்து சொல்லிப் புரியவைத்து விட்டுக் கொடுத்து செல்வதன் மூலம் பிரச்சினைகளை தவிர்க்க முடியும். சிறு சண்டைக்குக் கூட கூட்டுக் குடும்ப வாழ்வை விட்டு விலகுவது அபத்தம். சிறு சிறு சங்கடம் இருந்தாலும் கூட்டுக் குடும்பத்தை காப்பாற்றி வந்த என் பாட்டியின் மரணத்துக்குப் பின்பு எல்லாம் தலைகீழானது. பாட்டியின் மரணம் கூட்டுக் குடும்ப வாழ்வை வலியுறுத்தியது.
கூட்டுக் குடும்பச் சிதைவுகளால் பெரியவர்களிடமிருந்து சிறுவர்களுக்கு கிடைக்கவேண்டிய நல்ல போதனைகளும், நெறிமுறைகளும் கிடைப்பதில்லை. அதனால்தான் இன்றைய தலைமுறை பாட்டி மடியில் படுத்து கதை கேட்டேன் என்றோ நிலாச் சோறு உண்டேன் என்றோ சொல்லமுடிவதில்லை. அடுத்து கணவன் மனைவி இருவரும் வேலைக்கு போகும் தனிக் குடித்தனத்தில் குழந்தைகளுக்கு பாதுகாப்பு இல்லை. கணவன் மனைவிக்குள் ஏற்படும் சிறுசிறு உரசல்களுக்கு சரியான ஆலோசனைகளும், ஆதரவும் கிடைக்காமல் விவாகரத்து செய்வதும், மனது உடைந்து தற்கொலை செய்வதும் அதிகம் நிகழ்கிறது. "கிராமப் புறங்களில் விவாகரத்து குறைவாய் இருப்பதற்கு கூட்டுக் குடும்ப வாழ்க்கை முறையும், மனம் விட்டுப் பேசுவதற்கு அவர்களுக்கு வாய்க்கிற சந்தர்ப்பங்களுமே காரணமாகி விடுகின்றன,(சேவியர், தமிழோசை-களஞ்சியம்). உண்மைதானே?
நகர, நரக வாழ்வில் கவனிக்க முடியாத பெற்றோர்களை முதியோர் இல்லங்களில் சேர்ப்பது அதிகரித்து வருகிறது. மேலை நாட்டவர்கள் இப்போது நமக்கு நேர் எதிராக மாறி வருகிறார்கள்.
"காசோலையோடு
கால்வாசியாவது
அன்பையும் சேர்த்தனுப்பு
மகனே!
ஏக்கத்தோடு அன்னை
முதியோர் இல்லத்தில்!"
- ஈழக்கவிதாசன்.
கருவில் சுமந்ததற்கு தண்டனையா? கடைசிக் காலங்களில் இன்பமாய் வாழ வேண்டியவர்கள் இப்படி துயருற்று இறப்பதுதான் சரியா? இதற்குத்தான் தவமிருந்து பெற்றார்களா? தனிமரம் ஒருபோதும் தோப்பாகாது என்பதை இன்றைய தலைமுறை புரிந்துகொள்ள வேண்டும்.
நம் தமிழ்ச் சமூகம் உயிர்ப்புற கூட்டுக் குடும்ப வாழ்வை நாம் கட்டியமைத்துக் கொண்டாட வேண்டும். வாரத்திலோ, மாத்தில் ஒரு நாளோ அல்லது பண்டிகை நாட்களிலோ நாம் ஒன்றாய் அமர்ந்து உணவருந்தி உணர்வுகளை பகிர்ந்து கொண்டாலே போதும் இன்றைக்கு நாம் உருவாக்கி வைத்திருக்கும் நவீன உலகில்.
மே மாதம் 15ம் நாளை உலகமே சர்வதேச குடும்ப தினமாக கொண்டாடுகிறது. கூட்டுக் குடும்பமாய் நாம் இருந்தவரையில் இதுபோன்ற தினங்கள் இல்லையே. பிறகெப்படி? குடும்ப தினம் கொண்டாடும் நாம் கூட்டுக் குடும்பத்தைக் கொண்டாடுவது எப்போது?
(நம் குடும்பம் அக்டோபர் 2015 இதழில் வெளியான எனது கட்டுரை)
இதழியல் முன்னோடியும் எனது பின்(னோ)னூட்டமும்!
- சுகன்யா ஞானசூரி.
உரைநடைக் கவிஞன், புதுமைகள் புகுத்திய புதுக் கவிஞன் என இன்றுவரை பாரதியை அறிந்தேன்.பாரதிதான் இன்றைய இதழியல்களுக்கெல்லாம் முன்னோடி என்பதை இப்போதுதான் அறிய முடிந்தது. துபையில் வசித்து வருகின்ற அய்யா கிருஷ்ணசாமி இராமதாசு அவர்கள் பி.டி.எப் எனும் ஒளிப்பட வடிவில் என் மின்னஞ்சலுக்கு அனுபியிருந்த "இதழியல் முன்னோடி எங்கள் பாரதி" எனும் நூல் வழி...... பாரதியின் 115 வது பிறந்தநாள் பரிசாக மணிமேகலைப் பிரசுரம் பதிப்பித்திருக்கும் பொக்கிசம். இந்தப் பரிசைப் பெற பாரதி உயிருடன் இருந்திருந்தால் எப்படி உவகை கொண்டிருப்பான். அளவிட முடியாதது. காலம் கடந்த வாசிப்பு; ஆனால் கதைப்பதற்கு ஏராளம்........ படித்து முடித்ததும் நெஞ்சு கனத்துப் போனது.....
1904 நவம்பர் மத்தியில் ஆரம்பித்து (சுதேச மித்திரன் சென்னை) 1920 நவம்பரில் மீண்டும் அதே சுதேச மித்திரன் சென்னை பதிப்பில் பணியாற்றிய காலத்திற்கு இடையில் நிகழ்ந்த பாரதியின் இதழியல் பணிகள் தொடர்பான அரிதிலும் அரிதான ஆய்வுத் தொகுப்பு. இலங்கையைச் சேர்ந்த ஆய்வறிஞர் தமிழ்மணி மானா அவர்களது அற்புதப் பணியால் கிடைத்த அரிய பொக்கிசம். பாரதி பணியாற்றிய ஒவ்வொரு இதழும் அவனது கனவுகள், தொலைநோக்குப் பார்வைகள், அர்ப்பணிப்பு, தரம் என நீளம்.....
ஈழத்தை சிங்களத் தீவென பாடியதிலும், இந்தியை அனைவரும் ஒருமித்த பொது மொழியாக கற்க வேண்டுமென கூறியதாலும் பாரதியிடம் நான் முரண்பட்டு நின்றேன். அவன்மீது எனக்கு அடக்கமுடியாத கோபம் இருந்தது. "யாமறிந்த மொழிகளிலே தமிழ் மொழிபோல் இனிதாவது எங்கும் காணோம்" என்றவனா இப்படி உரைத்தான்? புதுக்கவிதைகளின் முன்னோடி, முண்டாசுக் கவிஞன் இவனா இப்படிக் கூறியது என்ற கோபமே இதுநாள்வரை என்னுள் இருந்தது. தமிழ் மொழியையும், தமிழ் இனத்தையும் நேசிக்கும் ஒருவனுக்கு இந்த வரிகள் கோபத்தை தருவதில் வியப்பொன்றும் இல்லைதானே. என்செய்ய அவன் கக்கிவிட்டுச் சென்ற கோபம்தானே இங்கு எச்சமாய்த் திரிகிறது.
ஒரு பத்திரிகை நடாத்துவது அவ்வளவு சாமானியமான வேலை இல்லை என்பது பாரதியைப் படித்தவர்கள், அதிலும் இந்த நூலை வாசித்தவர்கள் புரிந்து கொள்வர். பத்திரிக்கைத் துறை பாரதியின் கனவுத் துறையெனில் மிகையில்லை. அனல் கக்கும் எழுத்துகளால் இந்த அடிமை தேசத்தை விடுதலை நோக்கி நகர வைத்தவனை இறந்த பின்பு இடுகாடு கொண்டுசெல்ல ஒரு சிலரைத் தவிர (20 அல்லது 23 நபர்கள்?) யாரும் வரவில்லை என்பது வேதனை. அதிலும் பத்திரிகை துறையில் உள்ளவர்கள் வராமல் போனது அவமானம். பெருமாள் முருகனுக்கு விடப்பட்ட மிரட்டல், கன்னட எழுத்தாளன் கொலையென இன்றும் எதிர்ப்புத் (வலைத்தள போராளிஸ் தவிர்த்து) தெரிவிக்க மறுத்துதானே வருகிறார்கள் சக எழுத்தாளர்களும், பத்திரிகையாளர்களும். இறந்துவிட்ட காக்கையை சூழ்ந்துகொண்டு கரைந்து கரைந்து தங்களின் துக்கத்தை, ஒற்றுமையை, இருப்பைக் காட்ட சக காக்கைகள் மறப்பதில்லை. மனித இனம்?
பாரதியின் வாழ்வில்தான் எத்தனை இன்னல்கள்? 39 ஆண்டுகால வாழ்க்கைக்குள் எவ்வளவு அறிவுப் பொக்கிசங்களை யாத்துள்ளான். வறுமைப் பிடியிலும் தன் எழுத்தின்பால் தீராக் காதல் கொண்டவனிடம் எழுத்தை விற்கும் வியாபார எழுத்தாளர்கள் கற்கவேண்டியது நிரம்ப..... பெண்ணியம், கல்வி, ஆன்மீகம், விடுதலை வேட்கை, மொழிபெயர்ப்பு என அத்தனை இதழ்களிலும் முன்னோடியாய் தடம் பதித்துள்ளான். பாரதி எழுத்தை வாசிக்கும் ஒவ்வொருவரும் அவன் மனைவி செல்லம்மாவுக்கு நன்றி கூறுவதையும் மறந்துவிடக் கூடாது. தலைமறைவு வாழ்க்கையிலும் தளராது எழுதிட மறுப்புக் கூறாத மனைவி செல்லம்மாவுக்கு நன்றி கூறுவதில் தவறில்லையே?
ஆங்கிலம், சமசுகிருதம், இந்தி, பிரஞ்சு மொழிகளில் புலமை பெற்று இருந்தாலும் பாரதி தமிழ் மொழியின் அவசியத்தை, தாய்மொழிக் கல்வியின் அவசியத்தையும் (இன்றைக்கு உள்ளவர்களைப் போல் வெளியில் ஒரு மொழியை எதிர்ப்பதும் தமது வாரிசுகளுக்கு உள்ளுக்குள் அந்த மொழியை கற்பிப்பதும் இல்லாதவன்) உயர்த்திப் பிடித்ததால் என் மனதுக்குள் சம்மணம் போட்டு அமர்ந்துவிட்டான். தன் தமிழ் உரைநடையில் பிறமொழிக் கலப்பின்றிப் பார்த்துக் கொண்டதால் தமிழ்த்தாயின் தலைமகன் என்பது பொருத்தமே. பாரதியை விமர்சனம் செய்தவர்கள் பின்னாளில் பிரபல்யம் பெற்றவர்களாக உருவானதையும் அறியமுடிகின்றது. அதுதான் பாரதியின் எழுத்துநடை.
1910-14 வரையான காலத்தில் கடுமையான வறுமையில் வாடினாலும் பாரதியின் எழுத்துகளுக்கு வறுமையில்லை. இறப்பதற்கு முன்பும் அன்பர் நீலகண்ட பிரம்மசாரியிடத்து "அமானுல்லா கானை" (ஆப்கானித்தான் அரசன்) பற்றி ஒரு கட்டுரை எழுதி நாளை ஆபிசுக்கு எடுத்துச் செல்லவேண்டும் என கடமை தவறாத மகாகவி உறங்கியவன் எழவேயில்லை. "அமிர்தம்" "சித்திராவளி"(கேலிச் சித்திர இதழ்) கனவு இதழ்களைத் துவக்குவதற்கும் விடுதலை தேசத்தை கண்குளிரக் காண்பதற்கும் அந்த மகாசக்தி வல்லமை தரவில்லையே.... காலன் அழைத்துச் சென்றுவிட்டான்......அவனுக்கும் பாரதிமேல் கொள்ளை ஆசை போலும்.
பாரதியின் உடல் இந்த மண்ணை விட்டுப் பிரிந்தாலும் இன்னும் உயிர்ப்புடன்தான் உலவுகிறான் எழுத்துகளினூடே.......
===== + =====
நூல் : இதழியல் முன்னோடி எங்கள் பாரதி
ஆசிரியர் : தமிழ்மணி மானா (இலங்கை)
பதிப்பு : மணிமேகலைப் பிரசுரம் (லேனா தமிழ்வாணன்)
பதிப்பு ஆண்டு : 1997
விலை : ரூ. 17/-
(பின் குறிப்பு : இது எனது வாசிப்பு அனுபவம் மட்டுமே)
--